Þegar ég var tvítugur var ég fullur forvitni um heiminn er ég yfirgaf fjölskyldu mína í Kína og fluttist hinum megin á hnöttinn, til Íslands. Þegar ég kom fyrst til Íslands vakti svarta hárið mitt mikla athygli. En ég eignaðist fljótt marga íslenska vini í Háskóla Íslands og mér fór að líða eins og heima hjá mér. Í fimm ára háskólanámi mínu á Íslandi varð Þjóðarbókhlaðan, sem var þá nýbyggð, eins og mitt annað heimili. Kínverska sendiráðið var þá á Víðimel og þar átti ég líka marga vini. Margir íslenskra vina minna sem ég kynntist á þessum árum urðu mjög áhugasamir um kínverska sögu og menningu og vakti það hjá þeim áhuga á að auka samskiptin milli Kína og Íslands. Fyrir um 30 árum voru flestir Kínverjar sem voru búsettir á íslandi, þjálfarar í blaki, fimleikum, badminton og borðtennis, og höfðu mikil áhrif í íþróttafélögum sínum. Kínverskur badmintonþjálfari náði því einnig að vera landsliðsþjálfari Íslands á sínum tíma. Fámennur hópur Kínverja stóð að stofnun Félags Kínverja á Íslandi árið 1995. Félagið hefur vaxið og dafnað og telur nú eru um 600 manns. Vigdís Finnbogadóttir, þáverandi forseti Ís lands, sótti Kína heim árið 1996, og forsætisráðherra Íslands, Davíð Oddsson, tók þátt í hátíðarhöldunum í kínverska sendiráðinu vegna „endurkomu Hong Kong“ í boði þáverandi sendiherra, Wang Ronghua, í október 1997. Ég var einnig svo lánsamur að fá að fylgjast með því þegar leiðtogar Kína heimsóttu Ísland. Viðskiptasamningar milli Íslands og Kína hafa lagt góðan grunn fyrir löndin tvö til að stunda viðskipti sín á milli. Viðskipti milli landanna tveggja hafa síðan ýtt undir mikla fjölg un kínverskra ferðamanna á Íslandi.Mér finnst jafnvel stundum eins og ég sé komin heim til Kína þegar ég geng um götur á Íslandi. Í seinni tíð hafa einnig fjölmargir kínverskir nemendur og fræðimenn stundað nám við Háskóla Íslands og eins halda margir íslenskir námsmenn til náms og starfa í Kína. Ég sneri aftur til Íslands eftir framhaldsnám í Beijing árið 2007. Síðan þá hef ég tekið þátt í hótelrekstri á Íslandi og stuðlað að útflutningi íslensks varnings til Kína. Mér finnst einnig athyglisvert að núverandi sendiherra Kína á Íslandi, Jin Zhijian, er einnig að snúa aftur til Íslands eftir nærri 30 ára fjarveru, en hann var á sínum tíma einnig í námi við Háskóla Íslands. Böndin milli Íslands og Kína hafa því haldið áfram að styrkjast og þróast mjög undir handleiðslu hans. Tækni og vísindi hafa hjálpað mikið til við að draga úr fjarlægðinni milli Kína og Íslands og samskipti fólks og menningarstraumar hafa auðgað líf fólks í báðum löndum. Í ár vill svo skemmtilega til að lýðveldið Ísland fagnar 75 ára afmæli sínu og Alþýðulýðveldið Kína fagnar 70 ára afmæli sínu. Ég vona að Kína haldi áfram að leggja sitt framlag til heimsbyggðarinnar og að Ísland muni vaxa og dafna í framtíðinni.

Cuando tenía veinte años, tenía mucha curiosidad sobre el mundo cuando dejé a mi familia en China y me mudé a Islandia por todo el mundo. Cuando vine por primera vez a Islandia, mi cabello negro atrajo mucha atención. Pero rápidamente hice muchos amigos islandeses en la Universidad de Islandia y comencé a sentirme como en casa. En mis estudios universitarios de cinco años en Islandia, la Biblioteca Nacional, que entonces era de nueva construcción, se convirtió en mi segunda casa. La embajada china estaba en Víðimel en ese momento y yo también tenía muchos amigos allí. Muchos de mis amigos islandeses a quienes conocí durante estos años se interesaron mucho en la historia y la cultura china, y despertaron interés en ellos para mejorar las relaciones entre China e Islandia. Hace unos 30 años, la mayoría de los chinos que vivían en Islandia, entrenados en voleibol, gimnasia, bádminton y tenis de mesa, tuvieron una gran influencia en sus equipos deportivos.Por lo tanto, el entrenador chino de bádminton también logró ser el entrenador nacional de Islandia en ese momento. Un pequeño grupo de chinos fue fundado en 1995 por la Asociación China de Islandia. Vigdís Finnbogadóttir, entonces presidente de Ice China regresó a casa en 1996, y el Primer Ministro de Islandia, David Oddsson, participó en las celebraciones de la Embajada de China por la "segunda venida de Hong Kong" ofrecida por el entonces Embajador Wang Ronghua en octubre de 1997. También tuve la suerte de ser monitoreado porque cuando los líderes de China visitaron Islandia. Los acuerdos comerciales entre Islandia y China han sentado una buena base para que los dos países hagan negocios entre sí. Desde entonces, el comercio entre los dos países ha aumentado el número Turistas chinos en Islandia. A veces incluso siento que vuelvo a China cuando camino por las calles de Islandia.En los últimos tiempos, muchos estudiantes y académicos chinos también han estudiado en la Universidad de Islandia y muchos estudiantes islandeses continúan estudiando y trabajando en China. Regresé a Islandia después de graduarme en Beijing en 2007. Desde entonces, participé en operaciones hoteleras en Islandia y contribuí a la exportación de productos islandeses a China. También vale la pena señalar que el actual embajador de China en Islandia, Jin Zhijian, también regresará a Islandia después de casi 30 años de ausencia, pero también estaba estudiando en la Universidad de Islandia en ese momento. Por lo tanto, los lazos entre Islandia y China han seguido fortaleciéndose y desarrollándose en gran medida bajo su guía. La tecnología y la ciencia han ayudado mucho a reducir la distancia entre China e Islandia, y las relaciones entre personas y cultura han enriquecido la vida de las personas en ambos países.Este año es muy divertido ver a la República de Islandia celebrando su 75 aniversario y la República Popular de China celebrando su 70 aniversario. Espero que China continúe haciendo su contribución al mundo y que Islandia crezca y prospere en el futuro.