Þegar ég kom í fyrsta sinn til Kína árið 1990 var tilfinningin sú að ég væri lentur íævintýraheimi. Landið var þá að byrja með opnunarstefnu sem þökkuð er þáverandi leiðtoga Kína, Deng Xiaoping, og sá mikli kraftur sem býr í kínversku þjóðinni var að koma upp á yfirborðið. Reiðhjólin streymdu eftir götum Beijing-borgar í milljónatali en allt var þó frekar lágstemmt og ekki hægt að ímynda sér þær gríðarlegu breytingar sem voru í farvatninu og áttu eftir að umbreyta Kína á óþekktum skala á þeim 30 árum sem liðin eru. Ég varð strax ástfanginn af landi og þjóð. Eins og oft þegar ást á í hlut er kannski erfitt að útskýra nákvæmlega hvað það var við Kína sem ég féll fyrir. Hugsanlega allt það vingjarnlega, hjálpsama og brosmilda fólk sem maður kynntist og lét mann líða eins og heima hjá sér. Mögulega var það hversu líkir Kínverjar og Íslendingar eru þegar öllu er á botninn er hvolft. Þessi skemmtilega óreiða sem fyrirfinnst í báðum samfélögum og hæfileikinn til að takast á við hana og sveigjanleiki og þrautseigja til að takast á við vandamál sem gjarnan koma upp þegar síst skyldi. Sem og kredduleysi og umburðarlyndi sem liggur djúpt í menningu beggja landa. En trúlega var það hin ævaforna menning Kínverja sem ég féll kylliflatur fyrir. Nú nýt ég þeirra forréttinda að stýra Konfúsíusarstofnuninni Norðurljósum, sem er kínversk mennta- og menningarstofnun við Háskóla Íslands. Meginverkefni stofnunarinnar er kennsla kínversku og kynning á kínverskri menningu. Í gegnum starf mitt hef ég tækifæri til að kynna kínverska tungu og menningu fyrir Íslendingum. Sífellt fleiri Íslendingar læra kínversku og til marks um það má t.d. nefna að kínverska er það tungumál sem er í hvað mestri sókn í framhaldsskólum samkvæmt skýrslu menntamálaráðuneytisins frá síðasta ári. Það er líka eins gott að við förum að búa okkur undir framtíðina þegar kemur að þekkingu á Kína. Viðskipti landanna aukast hröðum skrefum og kínverskir ferðamenn streyma til þessa leyndardóms fulla lands okkar sem þeir kalla „bingdao“, eða íseyjuna upp á kínversku. Áhinu akademíska sviði eru samskipti við Kína á fjölmörgum sviðum. Í áratugi hafa kínverskir nemendur sótt þekkingu til Íslands, sérstaklega í gegnum Jarðhitaskóla Sameinuðu þjóðanna, og er umfangsmikið samstarf landana þegar kemur að nýtingu jarðvarma í Kína sem og annar staðar í heiminum. Árið 2007 hófst nám í kínverskum fræðum við Háskóla Íslands og með því gafst möguleiki á að læra kínversku og taka Kína-tengd námskeið til BAprófs á Íslandi.Háskóli Íslands er nú í samstarfi við 15 háskóla í Kína. Á meðal þessar skóla eru allir helstu skólar í Kína.Aðrir íslenskir háskólar eru einnig í samstarfi við kínverska háskóla, mismikið þó. Tel ég að áhugi íslensks háskólafólks á samstarfi og samvinnu við kínverska kollega sína fari ört vaxandi. Mikilvæg ástæða þessa er trúlega sú staðreynd að fleiri eru að átta sig á því að gagnvart þeim miklu áskorunum sem mannkyn stendur frammi fyrir spilar Kína mjög vaxandi hlutverk og framtíðarlausnir á þeim eru óhugsandi án þess að Kína komi þar að borðinu. Áþessum tímamótum, við 70 ára afmælis Alþýðulýðveldisins Kína, er það von mín að Ísland og Kína haldi áfram þeim vinalegu samskiptum sem alla tíð hafa einkennt samband þjóðanna.

Cuando llegué a China por primera vez en 1990, la sensación era que estaba en un mundo de aventuras. El país comenzó entonces con una política de apertura gracias al entonces líder de China, Deng Xiaoping, y el gran poder que reside en la nación china estaba emergiendo. Las bicicletas circulaban por las calles de Pekín por millones, pero todo era bastante discreto y no se podía imaginar por los cambios masivos en las aguas, que transformarían a China en una escala desconocida en los últimos 30 años. Inmediatamente me enamoré del país y la nación. Como suele ser el caso con el amor, quizás sea difícil explicar exactamente de qué me enamoré de China. Posiblemente todas las personas amables, serviciales y sonrientes que conociste y te hicieron sentir como en casa. Quizás fue cuán similares son los chinos y los islandeses en la parte inferior.Este desorden divertido que existe en ambas comunidades y la capacidad de enfrentarlo y la flexibilidad y perseverancia para enfrentar los problemas que se encuentran con mayor frecuencia cuando es necesario. Además de la falta de crédito y la tolerancia que se encuentra profundamente en la cultura de ambos países. Pero probablemente fue la antigua cultura china de la que me enamoré. Ahora disfruto del privilegio de administrar el Instituto Confucio de Northern Lights, que es una institución educativa y cultural china de la Universidad de Islandia. La misión principal de la organización es enseñar chino e introducir la cultura china. A través de mi trabajo, tengo la oportunidad de presentar el idioma y la cultura china a los islandeses. Cada vez más islandeses están aprendiendo chino, y esto se puede evidenciar, por ejemplo. Sin mencionar que el chino es el idioma que está en su punto más alto en las universidades, según un informe del Ministerio de Educación el año pasado. También es bueno que comencemos a prepararnos para el futuro en lo que respecta al conocimiento de China.El negocio de los países se está acelerando rápidamente y los viajeros chinos se apresuran a este misterio nuestro país entero lo llaman "bingdao", o la isla de hielo en chino. En el campo académico, hay relaciones con China en una variedad de áreas. Durante décadas, los estudiantes chinos han adquirido conocimientos en Islandia, especialmente a través de la Escuela de Geotermia de las Naciones Unidas, y la amplia cooperación entre los países a la hora de utilizar la energía geotérmica en China y en otras partes del mundo. En 2007, los estudios chinos comenzaron en la Universidad de Islandia, dando la oportunidad de estudiar chino y tomar un curso relacionado con China para obtener una licenciatura en Islandia. La Universidad de Islandia ahora se está asociando con 15 universidades en China. Entre estas escuelas se encuentran todas las principales escuelas de China y otras universidades islandesas también colaboran con universidades chinas, aunque diferentes. Creo que el interés de los estudiantes universitarios islandeses en la cooperación y la cooperación con sus colegas chinos está creciendo rápidamente.Una razón importante para esto es probablemente el hecho de que más personas se están dando cuenta de que ante los grandes desafíos que enfrenta la humanidad, China juega un papel muy creciente y las soluciones futuras para ellos son impensables sin que China se acerque a la mesa. En este punto de inflexión, en el 70 aniversario de la República Popular de China, espero que Islandia y China continúen las relaciones amistosas que han caracterizado la relación de las naciones todo el tiempo.